علائم دررفتگی مفاصل؛ راه های درمان و نکات پیشگیری

علل در رفتگی مفاصل

دررفتگی مفاصل می تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. این علل معمولاً شامل عواملی مانند تصادفات، ضربات مستقیم یا فعالیت های ورزشی شدید است. در اینجا به بررسی برخی از مهم ترین علل این آسیب پرداخته ایم:

• تصادفات و ضربات شدید

دررفتگی مفصل غالباً نتیجه تصادفات شدید است. این تصادفات ممکن است ناشی از تصادف های رانندگی، سقوط از ارتفاع، برخورد با اشیاء سخت یا ضربات مستقیم به مفصل باشند. در چنین مواردی، نیروی زیادی به مفصل وارد می شود که می تواند استخوان های مفصل را از محل طبیعی خود جابجا کند.

• فعالیت های ورزشی

ورزش های پرتحرک مانند فوتبال، بسکتبال، هاکی و حتی ورزش های رزمی می توانند خطر دررفتگی مفاصل را افزایش دهند. این نوع ورزش ها معمولاً شامل حرکات سریع و تغییرات ناگهانی در جهت حرکت هستند که می توانند فشار زیادی به مفاصل وارد کنند و منجر به دررفتگی شوند. به ویژه در ورزش هایی که برخورد جسمی وجود دارد، این احتمال افزایش می یابد.

• بیماری های زمینه ای

برخی از بیماری ها مانند آرتریت، پوکی استخوان یا بیماری های مربوط به بافت های نرم می توانند باعث تضعیف ساختار مفصل شوند و آن را در برابر آسیب های جدی تر مستعد کنند. افرادی که از این بیماری ها رنج می برند، بیشتر در معرض دررفتگی مفاصل هستند.

علائم دررفتگی مفاصل

دررفتگی مفصل علائم مشخصی دارد که اغلب شدید و آزاردهنده هستند. این علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:

• درد شدید و ناگهانی: درد در محل مفصل آسیب دیده یکی از اصلی ترین علائم است که با حرکت مفصل تشدید می شود.
• تورم و کبودی: بعد از آسیب، تورم در اطراف مفصل دیده می شود و معمولاً با کبودی همراه است.
• تغییر شکل مفصل: به دلیل جابجایی استخوان ها، مفصل ممکن است به طور غیرطبیعی جابجا یا تغییر شکل یابد.
• ناتوانی در حرکت دادن مفصل: فرد ممکن است قادر به حرکت دادن مفصل نباشد و دامنه حرکتی آن محدود شود.

تشخیص دررفتگی مفصل

تشخیص دررفتگی مفصل معمولاً با معاینه بالینی توسط پزشک صورت می گیرد. پزشک ممکن است برای ارزیابی دقیق تر و تعیین نوع آسیب از روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی (اشعه ایکس) یا MRI استفاده کند. این تصاویر می توانند نشان دهند که مفصل از کجا جابجا شده و آیا آسیب های دیگری مانند شکستگی یا آسیب به بافت های نرم وجود دارد یا خیر.

درمان دررفتگی مفصل

درمان دررفتگی مفصل بستگی به شدت آسیب، نوع مفصل و موقعیت دررفتگی دارد. مراحل درمان معمولاً به صورت زیر است:

• جا اندازی مفصل

اولین اقدام در درمان دررفتگی، جااندازی مفصل است. این عمل باید توسط پزشک متخصص ارتوپد انجام شود. در این مرحله، استخوان های مفصل به موقعیت طبیعی خود بازمی گردند. این فرآیند معمولاً تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود.

• بی حرکتی مفصل

پس از جااندازی مفصل، معمولاً مفصل آسیب دیده بی حرکت می شود. این کار با استفاده از آتل، گچ یا بریس انجام می شود تا از حرکت مفصل جلوگیری کرده و بهبودی تسریع شود. بی حرکتی معمولاً برای مدت زمانی خاص توصیه می شود که بر اساس شدت آسیب متفاوت است.

• توانبخشی و فیزیوتراپی

پس از بهبودی اولیه، فیزیوتراپی و توانبخشی نقش بسیار مهمی در بازگرداندن دامنه حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل ایفا می کند. فیزیوتراپی می تواند از آسیب های مکرر جلوگیری کرده و سرعت بهبودی را افزایش دهد.

پیشگیری از دررفتگی مفاصل

پیشگیری از دررفتگی مفاصل معمولاً با تقویت عضلات اطراف مفصل و استفاده از تجهیزات محافظتی انجام می شود. در اینجا چند نکته برای پیشگیری از این آسیب آورده شده است:

• استفاده از تجهیزات محافظتی

برای کاهش خطر دررفتگی در ورزش ها و فعالیت های روزمره، استفاده از تجهیزات محافظتی مانند زانو بند، آرنج بند و دیگر وسایل نگهدارنده مفصل توصیه می شود.

• تقویت عضلات اطراف مفصل

عضلات قوی می توانند مفصل ها را به خوبی پشتیبانی کرده و از آسیب های احتمالی جلوگیری کنند. تمرینات مقاومتی و ورزشی می توانند به تقویت این عضلات کمک کنند.

• رعایت نکات صحیح حرکتی

یادگیری حرکات صحیح در ورزش ها و فعالیت های روزمره می تواند از آسیب های احتمالی جلوگیری کند. همچنین، انجام فعالیت های ورزشی زیر نظر مربی و با استفاده از تکنیک های مناسب می تواند خطر دررفتگی را کاهش دهد.